Zdrowie, dobrze płatna praca i grono przyjaciół to kwestie, które pozwalają nam wieść spokojne, satysfakcjonujące życie. Jednak czy czynniki te mogą spowodować, że staniemy się naprawdę szczęśliwi? Brak miłości sprawia, że codzienność jest jakby pozbawiona kolorów i smaku. Uczucie to na zawsze pozostanie dla ludzkości nieodgadnioną zagadką. Nikt jednak nie zaprzeczy temu, że bez ukochanego partnera nigdy nie osiągniemy pełni szczęścia.

Badania przeprowadzone przez portal randkowy flirtak.pl wykazały, iż mężczyźni dużo częściej wybierają młodsze od siebie dziewczęta lub kobiety w swoim wieku, a kobietami starszymi interesują się zazwyczaj dopóki sami są młodzi. Badania wskazały również, że kobiety z różnych grup wiekowych interesują się mężczyznami o zróżnicowanym wieku. Najczęściej młode dziewczyny poszukują starszych partnerów, zaś starsze kobiety rozglądają się za młodzieńcami.

„Kocha się za nic. Nie istnieje żaden powód do miłości – pisał Paulo Coelho. Teza ta jest niewątpliwie zasadna. Ale czy na etapie wybierania miłości jesteśmy zupełnie bezwolni i zdajemy się wyłącznie na przypadek, czy raczej mamy pewne wzorce osób i zachowań, które w grze o miłość mają przewagę nad innymi? Czy szukając kandydata do związku rysujemy w wyobraźni obraz danej osoby, czy raczej czekamy na „grom z jasnego nieba”? Największe internetowe biuro matrymonialne MyDwoje.pl zapytało ponad tysiąc trzystu swoich Użytkowników, na jakie cechy osoby, z którą się spotykają, zwracają uwagę i czym kierują się w poszukiwaniu miłości.

Sukces książek spod znaku „Pięćdziesiąt twarzy Greya” pokazał, że Polacy chętnie dodaliby swojemu życiu seksualnemu pikanterii. Ale czy aby na pewno? Jak się okazuje, nasza codzienność bywa bowiem odmienna od tego, co deklarujemy w różnego rodzaju badaniach. W związku ze zbliżającym się Międzynarodowym Dniem Seksu (7 czerwca) sprawdzamy, co naprawdę dzieje się za zamkniętymi drzwiami naszych sypialni. Dajemy się ponieść wyobraźni czy raczej wieje u nas nudą?

Chustonoszenie kojarzy się większości rodziców z ekologicznym rodzicielstwem – jednak, oprócz „ekologii”, w rzeczywistości posiada ono wiele różnych zalet – przede wszystkim wygodę i praktyczność, szczególnie kiedy rodzice mają również starsze dziecko. Używając chusty, mogą mniejsze dziecko mieć blisko siebie a uwagę poświęcić starszemu. Chustonoszenie jest również bardzo wygodne z praktycznego punktu widzenia – nie trzeba wszędzie zabierać wózka – który nierzadko sporo waży.

Rodzice popełniają błędy. Mimo ich najszczerszych chęci nie da się tego uniknąć. Potem, kiedy zostają dziadkami, często chcą je naprawić „przy pomocy” wnuków. Z jednej strony kieruje nimi chęć zrekompensowania swoich niedociągnięć w stosunku do własnych dzieci, z drugiej, mając większą wiedzę i doświadczenie nie mogą powstrzymać się od pouczania i dawania wskazówek. Widzą bowiem błędy wychowawcze swoich dzieci – błędy, które sami też popełniali – i nie chcą, aby te je powielały. Pragną wszystkiego, co najlepsze dla swoich wnuków. Problem polega na tym, że oni już swoją szansę wykorzystali i teraz powinni dać tę samą możliwość swoim dzieciom. Jeśli nie umieją tego zaakceptować i notorycznie wtrącają się w wychowanie swoich wnuków, nie służy to żadnej ze stron, a z pewnością szkodzi wzajemnym stosunkom w rodzinie.
    

Czy potrafisz rozmawiać o seksie? A może wciąż Cię to krępuje? Czy Twoim zdaniem jest sens poruszać ten temat w rozmowach, skoro seks jest głównie działaniem? Przecież najczęściej seks to spontaniczny akt, nagły odruch, namiętność porywająca dwie osoby - po co więc rozmowa? A jeśli już, to jak taka rozmowa powinna wyglądać? Bez skrępowania, wprost, ze śmiałością i szczegółami, czy może po cichu, ogólnikami i tylko na ucho? Ale czy taka rozmowa nie skomplikuje relacji, czy w ogóle coś zmieni? Czy dzięki temu pożycie będzie lepsze, a może tylko zrodzą się frustracje? Największe internetowe biuro matrymonialne MyDwoje.pl zapytało swoich Użytkowników „Jak rozmawiasz z partnerką/partnerem o seksie?” Zobacz, czy Polki i Polacy chcą i potrafią rozmawiać o seksie, czy wciąż jest to temat tabu.

Słysząc o przemocy domowej, najczęściej kojarzymy ją z kobietą w roli ofiary oraz mężczyzny ? sprawcy. Kampanie społeczne wymierzone przeciwko tego rodzaju patologii społecznej zwykle wykorzystują bilbordy z wizerunkiem posiniaczonych kobiet i hasłem w stylu ?Bo zupa była za słona?. W przypadku uzależnienia od alkoholu przeważa wizja alkoholika ? mężczyzny wszczynającego awantury oraz kobiety ? alkoholiczki, pijącej po cichu w samotności.

Jak zrozumieć mężczyznę i dzięki temu tworzyć udany, szczęśliwy, przyjacielski związek?